- Kamunikat.org
- Бібліятэка
- Кнігазборы
- Калекцыі
- Іншае
Добрая навіна. Бог кліча Абрагама: «Выйдзі з тваей зямлі дый з дому бацькі твайго і ідзі ў край, які Я табе пакажу. Бо Я зраблю з цябе вялікі народ, буду табе багаславіць і зраблю тваё імя славутьш: ты станешся багаславенствам... Праз цябе ўсе народы будуць атрымліваць багаславенства». (Кніга Быцьця, 12, 3). Каля 2.000 гадоў перад Нараджэньнем Хрыста ў краі над рэкамі Тыграм і Эўфратам у месьце Ур жыў чалавек, якога звалі Абрам. Бог заклікаў яго, каб праводзіць свой плян выратаваньня людзей. Таму Бог загадаў Абраму пакінуць родны край і адправіцца ў далёкую краіыу Канаан. Прытым Бог абяцаў даць яму багаславенства і вялікую нагароду. Ён сказаў, што размножыць Абрама патомства як зоркі на небе, так што ён ужо ня будзе звацца Абрам, але «Абрагам», што значыць, «айцец народаў», бо праз яго народы ўсяе зямлі будуць атрымліваць багаславенства. Калі Абрагам знайшоўся ў зямлі Канаан, Бог сказаў яму: «Твайму патомству аддаю вось гэты край». Абрагам паверыў Богу. Дагавор Абрагама з Богам Сьвятое Пісаньне называе Запаветам. Бог споўніў тое абяцаньне і Абрагам дачакаўся сына, якога патомкі разрасьліся ў жыдоўскі народ. Бог апякаваўся гэтым народам і гэты народ існуе ўжо блізка 4 тысячы гадоў. Калі жыды былі ў цяжкім палажэньні, Бог памагаў ім, напрёклад, у няволі ў Эгіпце.