Кожны беларускі інтэлігент у другой палове ХХ ст. калі не бываў у Вішневе, то чуў пра яго. Менавіта там у старадаўнім касцёле больш за трыццаць гадоў служыў ксёндз Уладзіслаў Чарняўскі, які зрабіў свой прыход беларускім, перакладаў на беларускую мову літургічныя тэксты і Біблію, быў запрошаны ў Ватыкан, але не захацеў пакінуць Беларусь. <br /><center><a href="http://belsat.eu" target="_blank"><b>www.belsat.eu</b></a><br /><br /> <ifra... Болей »

Баранавічы разрасліся з невялікай вёскі дзякуючы чыгунцы і сталі другім па велічыні горадам Берасцейшчыны. Паселішча ў амаль 200 тыс. жыхароў – добрае месца для даследавання стану гістарычнай памяці ў Рэспубліцы Беларусь. Усе помнікі, памятныя знакі, мемарыяльныя комплексы ў Баранавічах цяжка нават палічыць, вядома, што іх тут каля 120. <br /><center><a href="http://belsat.eu" target="_blank"><b>www.belsat.eu</b></a><br /><br /> <ifra... Болей »

Ад яго дзейнасці адварочвалі нос шмат хто з г.зв. адукаваных людзей ці то польскай, ці то расейскай культуры. А гэты чалавек – шляхціч старажытнага гербу «Лебедзь» не толькі ўбачыў агромністы мастацкі патэнцыял беларускіх народных спеваў і танцаў, але і паказаў яго на высокай тэатральнай сцэне. <br /><center><a href="http://belsat.eu" target="_blank"><b>www.belsat.eu</b></a><br /><br /> <iframe src="https://www.tvp.pl/sess/tvplayer.ph... Болей »

Лошыца – нейкім дзівам часткова ацалелы сядзібна-паркавы комплекс у межах жылой і прамысловай забудовы Менску. Маёнтак з XVI ст., цэнтр гаспадарчага і культурнага жыцця ў XVIII–XIX ст. Палац Прушынскіх-Любанскіх, капліца-пахавальня, цэлы шэраг вытворчых будынкаў. У гісторыі Лошыцы хапала як радасных, так і трагічных падзеяў. Перадапошні гаспадар з-за няшчаснага кахання не змог тут заставацца і назаўсёды пакінуў родную мясціну. <br /><c... Болей »

Ляхавічы ўпершыню згадваюцца ў дакументах XV ст., але ёсць аргументы на карысць версіі пра існаванне паселішча Ляхаў ужо ў XI ст. Сённяшняе невялікае ціхае мястэчка знакамітае замкам XVI–XVII ст. – адным з наймацнейшых у Рэчы Паспалітай, які вытрымаў некалькі маскоўскіх аблогаў у самай страшнай у гісторыі Беларусі трынаццацігадовай вайне. Час і людзі прычыніліся да яго поўнага знікнення з паверхні зямлі. Засталіся адно мемарыяльныя помн... Болей »

Створаная расейскімі ўладамі замест езуіцкай школы мужчынская гімназія была старэйшай сярэдняй навучальнай установай у Менску. Давала класічную адукацыю і выхоўвала інтэлігентных людзей – патрыётаў сваёй зямлі. Аказваецца, у царскай Расеі адукацыя была больш ліберальнай, чым у сучаснай Рэспубліцы Беларусь. Толькі пасля паўстання 1830 г. пачалася русіфікацыя адукацыі як моўная, так і ідэалагічная.. <br /><center><a href="http://belsat.e... Болей »

Лужкі – добра захаванае мястэчка былога Полацкага ваяводства Рэчы Паспалітай. Пачыналася яно як прыватны маёнтак – баярскае, потым шляхецкае ўладанне. Cёння Лужкі аточаныя шырокімі высокатраўнымі лугамі, ад якіх, пэўна і атрымалі назву. Мястэчка слаўнае касцёлам у стылі адметнага віленскага барока і класічным палацам Плятараў. У Лужках нарадзіўся Эліэзер Бен-Егуда – знакаміты габрэйскі дзеяч, якога называюць «бацькам сучаснага іўрыту». ... Болей »

Па ўсёй краіне ў назвах гарадоў, мястэчак, вёсак, а найбольш у гарадской тапаніміцы масава сустракаюцца тапонімы, якія не звязаныя з беларускай гістарычнай памяццю, або ўвогуле не маюць дачынення да Беларусі. Найбольш гэта датычыць цэнтраў гарадоў, дзе дамінуе савецка-камуністычнае назоўніцтва – вуліцы ленінаў, марксаў, энгельсаў, савецкія, акцябрскія і іншыя, у тым ліку імя катаў беларускага народа. <br /><center><a href="http://bels... Болей »

У савецкай Беларусі было прынята разбурэнне помнікаў архітэктуры звальваць на нямецка-фашысцкіх акупантаў. Але элементарны падлік паказвае, што найбольш гістарычнай архітэктуры ў краіне знішчыла камуністычная ўлада пасля Другой сусветнай вайны. Гэта добра відаць на прыкладзе Горадні, якая лічыцца найбольш захаваным горадам у Беларусі. Але і тут пералік разбурэнняў уражвае: ад знішчэння цэлага гарадскога квартала XVII–XIX ст. <br /><cen... Болей »

Незвычайная гісторыя беларускае гімназіі ў міжваеннай Польшчы, сярэдняе беларускае школы, якая здолела пратрымацца 20 гадоў, не зважаючы на неспрыяльную палітыку ўладаў. Утрымалася адная з шасці, што існавалі ў Заходняй Беларусі. Амаль штодзённае змаганне за выжыванне, збіранне грошай усёю беларускаю грамадой, нават яе выпускнікамі – студэнтамі з Прагі са сваіх стыпендыяў дало плён тысячы беларускіх інтэлігентаў – патрыётаў. Мы пра іх м... Болей »