Чаму пазнанне памнажае скруху? Хацелася б пачаць нашы разважанні не з пахвалы выдатным дасягненням сучаснай навуковай тэорыі і практыкі, а з напаміну старажытнай біблейскай ісціны: «У вялікай мудрасці многа смутку; і хто памнажае пазнанне, той памнажае скруху» (Экл. 1, 18). 3 такога пункту гледжання справа навучання і працэс успрыняцця ведаў — гэта подзвіг, таму што, паводле прамудрага Эклесіяста, пазнанне непазбежна спалучана з добраах... Болей »

Гэтую лекцыю пачнем з закліку слыннага праваслаўнага багаслова сучаснасьці, рэктара Сьвята-Уладзімірскай семінарыі (ЗША) протапрасьвітара Аляксандра Шмемана: "Перш чым пачаць займацца багаслоўем, трэба даць абяцаньне не вымаўляць словау у недакладным іх сэньсе, бо якой крывёй плаціла Царква за знаходжаньне словау, што выказваюць тое таемнае, што закладзенае ў ёй, і якія гэта былі “богапрыстойныя” (Васілій Вялікі) словы! I што такое догм... Болей »

Патрыярх ПАВЕЛ (мірское імя — Гойко) нарадзіўся ў дзень Усекнавення Галавы Іаана Хрысціцеля, 11 верасня 1914 года ў вёсцы Кучанцы, павет Доні Міхаляц, у Славоніі. Пмназію скончыў у Бялградзе, Духоўную семінарыю (шасцікласную) — у Сараеве, Багаслоўскі факультэт — у Бялградзе. Як выгнаннік і бежанец у час Другой сусветнай вайны знаходзіўся ў манастыры Святой Троіцы ў Оўчары, быў законавучыцелем дзяцей бежанцаў у Бані Кавілячы. Пэўны час п... Болей »

Пытаньне аб Царкве і Нацыі вельмі актуальнае і тоіць у сабе небясьпеку для тых краінаў, у якіх праяўляюцца і пашыраюцца сучасныя нацыяналістычныя ўспышкі і канфлікты, што могуць мець нечаканыя і буйнамаштабныя наступствы, калі мы ў адносінах Царквы з нацыяй не вернемся да нашых каранёў і да евангельскага духу, г. зн. калі ў нас не будзе адказнага і аўтарытэтнага падыходу ў дадзеным пытаньні. 1. Паняцьце нацыі зьяўляецца неад'емным элеме... Болей »

Праваслаўе — гэта веданне Хрыста і жыццё ў Хрысце. Далучыцца да гэтага сапраўднага жыцця, поўнавартаснага і дастойнага, магчыма толькі праз Праваслаўную Царкву — Цела Хрыстова. Таму жадаю вашаму часопісу пераканаўча сведчыць аб праваслаўі беларускага народа. Дапамагаць людзям моцна трымацца святой веры, каб быць здольнымі перадаць сваім нашчадкам тое вялікае духоўнае багацце, Святое Праваслаўе, што атрымалі ад продкаў. (Епіскап Канстанц... Болей »

З вялікай цікавасьцкэ прачытаў я першы нумар "Праваслаўя", выдадзенага Беларускім Праваслаўным Брацтвам Трох Віленскіх Мучанікаў і Праваслаўным Брацтвам Сьв. Кірылы і Мяфодзія ў Польшчы. Вітаю цудоўны прыклад супрацоўніцтва двух Праваслаўных Брацтваў на глебе праваслаўнай багаслоўска-гістарычнай думкі ў славу Адзінай, Сьвятой, Саборнай, Апостальскай Праваслаўнай Царквы. Усявышні Госпад няхай благаславіць гэтае добрае пачынаньне ў славу ... Болей »

Часопіс праваслаўных беларусаў. Калі новаму часопісу, першы нумар якога вы трымаеце, наканавана будзе зрабіцца часопісам праваслаўных беларусаў, то можна лічыць задуму рэдакцыі і выдаўцаў спраўджанаю. Так, Беларускае Праваслаўе мае тысячу год. Але праваслаўныя беларусы дагэтуль не маюць свайго агульнага часопіса. А наогул... Ці патрэбны ён? Ці варта нам, маючы праўдзівую веру, якая вышэй за нацыянальныя разьмежаваньні, памятаць яшчэ пра... Болей »

Протопрэсьвіцер Мікалай Лапіцкі быў выдатным рэлігійным і нацыянальным ідзеячом беларускага народу. Ён жыў і працаваў у складаных абставінах пад чужой уладай на Беларусі: польскай, савецка-бальшавіцкай, нямецкай і на эміграцыі ў Нямеччыне і ў ЗШПАмэрыкі. Пуцяводнымі зоркамі для яго былі: іслужба Богу, Беларускай Праваслаўнай Царкве і Беларускаму Народу, што прыдавала ягонаму жыцьцю поўнавартасны зьмест і на многа перавышала вялікія жыць... Болей »

Беларускі гісторык з Польшчы, дасьледчык праваслаўя, прафэсар Антон Мірановіч доўгія гады вывучае беларускую гісторыю праз прызму праваслаўя і яго ўплыву на кшталтаваньне беларускасьці. Праваслаўная Беларусь – агульны збор артыкулаў, працаў і выступаў на розных канфэрэнцыях прысьвечаных гісторыі рэлігіі. Аўтар прапануе сваё бачаньне на месца праваслаўя ў беларускай гісторыі, лічачы яе стрыжнем беларускай нацыянальнай сьвядомасьці. Сапра... Болей »

Малітва - нашае духовае задзіночаньне з Богам. Гэта нашая, любая Яму, размова зь Ім. Таму, прыступаючы да малітвы, мы падымаем вочы да Айца нашага Нябеснага. У духу просім выбачэньня ў тых, каму мы якую крыўду ўчынілі, адначасна самі выбачаем усім тым, што нас у нечым пакрыўдзілі. Толькі ў такім пагадненьні з усімі, можам быць годнымі размовы із Богам, крыніцаю любові, ласкі, міласэрдзя й выбачэньня. Толькі так мы можам ськіраваць думкі... Болей »