Агульнавядома, што беларуская культура (асабліва на выгнанні) найперш знаходзіла свой выраз, сваё адлюстраванне ў слове – слове чытаным, пісаным, друкаваным. Дзе б чалавек ні жыў – у сябе на Радзіме, ці на далёкай чужыне, апрача надзённага ён мае патрэбу выказаць свае думкі, свае пачуці, свае перажыванні. Кніга Лявона Юрэвіча “Літаратурны рух на эміграцыі” – яскравае таму пацверджанне. Выдадзеная ў 2004 годзе на 240-старонках, яна дае п... Болей »

Праца сучаснага літоўскага гісторыка Рымвідаса Пятраўскаса — спроба сінтэзу персанальнай і сацыяльнай гісторыі. 3 аднаго боку, аўтар імкнецца вызначыць паходжанне літоўскай знаці і паказаць яе генеалагічнае развіццё, а з іншага боку спрабуе раскрыць структурны пералом унутры згаданай знаці, які адбыўся ў XV ст. Абедзве асноўныя праблемы разглядаюцца з улікам досведу еўрапейскай гістарыяграфіі. Болей »

У манаграфіі на аснове шырокага комплексу крыніц (археа-лагічных, лінгвістычных, этнаграфічных, фальклорных, статыстычных i інш.) разглядаецца праблема фарміравання этнічнай групы літоўцаў Беларусі, яе этнічная гісторыя, асаблівасці традыцыйнай культуры. Высвятляюцца культурныя сувязі беларускіх літоўцаў i беларускага этнаса. Разлічана на этнолагаў, гісторыкаў, мовазнаўцаў, фалькларыстаў, краязнаўцаў i шырокае кола чытачоў. Болей »

Таболіч Алена Уладзіміраўна нарадзілася ў в. Горна Зэльвенскага раёна Гродненскай вобл. «перад Вялікаднем». Скончыла Зэльвенскую школу, Мінскі інстытут замежных моў. Кандыдат філалагічных навук, дацэнт. Перакладае з англійскай мовы. Аўтар кніг перакладаў «Срэбны дождж» (1999), «Ліхтарык глогу: пераклады» (2006), «Ryhor Baradulin. Ksty (пераклады)» (2006) і дапаможнікаў для студэнтаў. Рэкамендаваны ў СБП Рыгорам Барадуліным, Лявонам Барш... Болей »

Чабярук Алёна Іванаўна нарадзілася 11.11.1925 года на станцыі Прыяміна, мовазнавец. Скончыла БДУ (1951 г.). кандыдат філалагічных навук (1969 г.). У 1952-1991 гадах працуе ў Інстытуце мовазнаўства АН Беларусі. Даследуе беларускую дыялекталогію, балта-славянскія моўныя кантакты.Аўтар працы “Лічэбнік у беларускіх гаворках”, сааўтар “Дыялектычнага атласа беларускай мовы” (1963 г.)., “Лінгвістычнай геаграфіі і групоўкі беларускіх гаворак” (... Болей »

Сапраўднага вучонага нельга ўявіць без пуцяводнай зоркі—ідэі, якая не вызначала 6 напрамку яго пошукаў, не стымулявала б яго дзейнасці. Мэтай, якой прысвяціў жыццё адзін з буйнейшых збіральнікаў беларускага фальклору, даследчык нашай матэрыяльнай культуры Міхал Федароўскі, стала стварэнне ўсебаковай манаграфіі пра беларусаў. Аддаўшы вывучэнню нашага народа больш за 30 гадоў, да самай смерці не мог ён разлучыцца з любімай справаю, прызна... Болей »

Зборнік прысвечаны розным аспектам развіцця Навагрудскай зямлі і самога горада Навагрудка, змяшчае пашыраныя варыянты дакладаў, якія былі зачытаны на міжнароднай навуковай канферэнцыі. Галоўны блок артыкулаў прысвечаны розным аспектам гісторыі і культуры Навагрудчыны. Разлічаны на прафесійных гісторыкаў, выкладчыкаў і ўсіх тых, хто цікавіцца рэгіянальнай гісторыяй Беларусі. Болей »

Саюз беларускай моладзі. Доўгі час гісторыя разглядала гэты рух, як негатыўную з'яву калабаратнаў, прадажнікаў Радзімы. Пасля развалу Савецкай імперыі некаторыя даследчыкі пачалі лічыць Саюз ледзь не самым прагрэсіўным рухам на Беларусі. Гісторыя не можа быць чорнай або белай. Менавіта гэтага часам не хапае сучасным даследчыкам. Тым не менш, мы разумеем некаторыя суб'ектыўныя моманты, бо нават дадзенае выданне - "Людзі СБМ" аўтарства Юр... Болей »

Капыльшчына - край старажытны, багаты гістарычнымі традыцыямі. Тут нарадзіліся старшыня першага беларускага савецкага урада, вядомы празаік і публіцыст Цішка Гартны, класік беларускай літаратуры Кузьма Чорны, многія вядомыя пісьменнікі і паэты, дзеячы навукі і культуры. Пракацілася па тутэйшых мясцінах паўстанне пад кіраўніцтвам Налівайкі, бывалі на гэтай зямлі атрады Багдана Хмяльніцкага, грымелі баі Айчыннай вайны 1812 г. Аб гэтых шыр... Болей »

Баюся тых дарог, што я прайшоў аднойчы: яны з напрамкаў трох — ад сьцюж, ад зор, ад ночы. Пад'юджвалі ісьці паіць вадой гнаявай. Я-ж ня прыпомню, ці было хоць што на яве. I славячы камлі хваін і пух гусіны, ішоў я па зямлі, нібы у небе сінім. I цьвіў на градах мак і піў ваду я з лосем, аж покуль цела ў смак муроў не напілося. Таго ўсяго няма, лёс нахлусіў паганы... Кудысь, у глухамань, качу зямлю нагамі... Болей »