- Kamunikat.org
- Бібліятэка
- Кнігазборы
- Калекцыі
- Іншае
Гардзей Віктар (нар. 19 жніўня 1946, в. Малыя Круговічы, Ганцавіцкі раён, Берасьцейская вобласьць) — беларускі паэт, празаік, перакладчык.
Нарадзіўся ў сялянскай сям’і. Закончыў Круговіцкую сярэднюю школу (1964) і (завочна) факультэт журналістыкі БДУ (1984). Пасьля школы працаваў у калгасе, у 1965—1966 гг. быў літсупрацоўнікам ляхавіцкай раённай газэты «Будаўнік камунізму». 3 1966 году — у ганцавіцкай раённай газэце «Савецкае Палессе» (загадчык аддзелу ліставаньня, адказны сакратар, намесьнік рэдактара).
3 пераездам у Менск у 1983 годзе працаваў у рэдакцыі часопіса «Беларусь». У 1985—1990 гадох працаваў рэдактарам аддзелу флёры і літаратуры ў часопісе «Родная прырода». Ад 1989 году — старэйшы літсупрацоўнік аддзелу прозы часопісу «Маладосць». Таксама працаваў у часопісах «Полымя» і «Вожык». Пазьней зноў у часопісе «Маладосць» (намесьнік галоўнага рэдактара). Да 2010 году працаваў у выдавецтве «Мастацкая літаратура». У 2010—2015 гадах — загадчык аддзелу прозы і паэзіі газэты «Літаратура і мастацтва».
Сябра Саюзу беларускіх пісьменьнікаў з 1979 году.
Крыніца: be.wikipedia.org
Час ад часу ў Пруску стала прыязджаць кінаперасоўка. Сялянская фурманка з канём — гэта кінамеханік Радзівон Сапега са сваёй кінагаспадаркай. Першымі пра кіно звычайна даведваліся дзеці, паведамляючы пра гэтую не абы-якую падзею бацькам. Апроч таго, Сапега вывешваў на магазін, з дазволу Салівэся, аркуш... Болей »
Сустрэўшы на ўчастку Міхася, Шыбека неяк адразу павесялеў, з твару яго знікла заклапочанасць. З цікавасцю спытаў: — Як там у цябе ў інтэрнаце? Хлопцы ў пакоі нішто? — Усё як мае быць. Андрэй Ляшкевіч, ну-у-у, журналіст з шматтыражкі, вам прывітанне перадае… Мы цяпер жывём разам: дзелім папалам хлеб і... Болей »
«Полымя»: тысяча крокаў у будучыню. ≪Круглы стол≫. Алесь САВІЦКІ: «Толькі мужны дасягае мэты». Заканчэнне. Гутарка Зіновія Прыгодзіча Эпас пра пчол і мёд. Працяг. Пераклад з рускай Яўгена Лецкі. АЎЧАРОЎ Дзмітрый, Вавілонскі след (актуалізацыя іудзейска-хрысціянскай традыцыі ў мастацкай... Болей »
«Полымя» — літаратурна-мастацкi i грамадска-палiтычны часопіс. Выдаецца з снежня 1922 году ў Мінску штомесяц на беларускай мове. Старэйшае беларускае літаратурна-мастацкае выданне. Першыя дзесяць год (да 1932) часопісам кіравала рэдакцыйная калегія, у яе ўваходзілі Змітрок Бядуля, Цішка Гартны, Міхась... Болей »
За мiнулыя 20 гадоў вонкавы бок жыцця змянiўся кардынальна. Мы забылiся на дэфiцыт рэчаў, атрымалi магчымасць дакрануцца да сусветнага досведу ў сферы культуры, навукi, найноўшых техналогiй, сталi вальнейшымi ў сваiх жаданнях i праяўленнях. Але цi азначае гэта, што новая форма iстотна змянiла ўнутраны... Болей »
ГАРДЗЕЙ Віктар, Легенды ГНІЛАМЁДАЎ Уладзімір, Ліхалецце. Раман. Працяг ДРАЗДОВА Зінаіда, «Літаратура патрэбна чалавеку заўсёды» ЗАРЭЦКАЯ Юлія, Свет не без добрых людзей… Апавяданне ЛЕРМАНТАЎ Міхаіл, Ліцвінка. Аповесць. Пераклад з рускай Уладзіміра Скарынкіна ЛІПСКІ Уладзімір... Болей »
Леанід Левін: «Дабро і зло плывуць у адной лодцы». Гутарка Зіновія Прыгодзіча БАРАВІКОВА Раіса, Радасці і пакуты чужога сэрца. Апавяданне БАРАНОЎСКІ Алесь, ***Не веру я ў прыручанасць душы… ***Калі навокал ні душы… ***Адзіхацяць рамонкі лугавыя… ***Мы п’ём свой лёс, нібыта з гладыша… ***Дзічыны... Болей »
АНДРАЮК Серафім, Яго трагічны лёс БАТОРЫН Фелікс, Я з тых, што перайшлі Еўфрат. ***Ты помніш вёсачку Хаўхоліцу… ***Агеньчык на тоненькай кноціка шыйцы… ***Сарамлівая поўня вуаляю твар зацяняе… Прамень. ***Ізноў я сёння ў пошуку… ***Усцяж чырвонай паласы… ***Чорны човен, чырвоны буй… ***Асіныя гнёзды.... Болей »
АЎДЗЕЕНКА Генадзь, Апантаным рыфы не страшныя ВЫСОЦКІ Юліян, Двое з пякельнага бамбардзіроўшчыка. Дакументальная аповесць ГАРДЗЕЙ Віктар, Лань — рака паэтычная ГІГЕВІЧ Кацярына, Сваё слова дзецям і дарослым ЖУРАЎЛЁЎ Аркадзь, Салдацкая зорачка. Апавяданне КАРПАВА Людміла, Прызнанне... Болей »
Калі вочы Таго ўсемагутнага, які жыў наверсе, заплюшчваліся, усё ўнізе — і зялёныя кусты, і вершаліны высокіх дрэў, і гнуткія травы, і нават белы вытаптаны нагамі пясок на стаянцы — усё станавілася мокрым ад цяжкой расы. Угары святлела. Толькі рог Месяца свяціў гэтак жа, як і ноччу — белым халаднаватым... Болей »