Сьвітанак 6 (188) 2015

Як заявіла мне адна мая знаёмая: «Не дурнейшыя мы за цябе - навіны праглядаем штодня». Ну, як кажуць, тут ужо не паспрачаешся. Для пераважнай колькасьці насельніцтва тэлевізар стаў найгалоўнейшым аўтарытэтам, што злучае ў адзінае ментальнае цэлае раскіданых па новых нацыянальных рэспубліках колішніх грамадзянаў былога СССР. Відавочна, што імперскія прышчэпкі, атрыманыя людзьмі за Саветамі, за дваццаць постсавецкіх гадоў нікуды не зніклі, бо не зніклі ні самі Саветы, ні савецкае здумленне, ні дзяржаўнае тэлебачанне, ні расейкая мова, праз якую і адбываецца персанальнае тэлеачмурэнне і тэлеатлумленне разгубленых перад падзеямі зменлівага свету тутэйшых людзей, для якіх нязменнасць, стабільнасць, прадказальнасць з’яўляюцца найгалоўнейшымі каштоўнасцямі жыцця.

• Месца выхаду: п/а Амбросавічы, Шумілінскі раён
• Дата выхаду: 2015-04
• Рэдактар: Салодкі Сяргей
• Copyright: © 2008-2015 by Сьвітанак
• Кнігазбор: Kamunikat.org