Спадчына 6/1993

часопіс Беларускага фонду культуры і Міністэрства культуры Рэспублікі Беларусь

Старажытнаэўрапейцы. Старажытнаэўрапейская моўная супольнасьць — гістарычная рэальнасьць. Найцікавым дасягненьнем інда-эўрапеістыкі сярэдзіны XX ст. ёсьць адкрыцьцё і апісаньне этнамоўнай супольнасьці старажытнаэўрапейцаў, што існавала ў глыбокай мінуў-шчыне. Як ведама, да індаэўрапейскае моўнае сям'і належаць германскія, італійскія (раманскія), славянскія, балцкія, кельцкія, індаіранскія, грэцкая, армянская ды албанская мовы, а таксама пашыраныя ў старажытнасьці фракійскія, вэнэта-ілірыйскія, анаталійскія (хета-лювійскія) і тахарскія. Усе яны паходзяць ад адзінай праіндаэўрапейскае мовы. Распад гэтае мовы прайшоў шэраг этапаў і доўжыўся тысячагодзьдзі. Першы пэрыяд распаду індаэўрапейскае супольнасьці зьвязваецца з аддзяленьнем хета-лювійскае групы плямёнаў. Найстаражытныя помнікі пісьмовасьці Малой Азіі («кападакійскія табліцы» з стараасырыйскіх калёніяў) сьведчаць, што на мяжы III і II тыс. да н. э...

Каталёг: Kamunikat.org, Каталёг БГТ, Прыватны каталёг

Пэрыёдыка: Спадчына

Месца выхаду: Мінск
Дата выхаду: 1993-11
Рэдактар: Чыгрынаў Іван
Памеры: 112с.
Кнігазбор: Kamunikat.org, Каталёг БГТ, Прыватны каталёг
Інвэнтарныя нумары: BTH — 145.

Камунікат.org – Беларуская Інтэрнэт-Бібліятэка

Пры выкарыстаньні матэрыялаў у друку спасылка на крыніцу інфармацыі абавязковая.
Пры выкарыстаньні матэрыялаў у Інтэрнэце прамая гіпэрспасылка на Kamunikat.org абавязковая.
Ідэя сайту Яраслаў Іванюк