- Kamunikat.org
- Бібліятэка
- Кнігазборы
- Калекцыі
- Іншае
На літургіі сьв. Васіля Вялікага, калі служыцца без вячерняе. Трапар, тон 2: Добравобразны Іосіф, з дрэва зьняўшы прычыстае цела Твае, плашчаніцаю чыстаю абвярнуў, і пахучасьцямі ў магіле новай, пакрыўшы, паклаў. Калі сышоў Ты да сьмерці, Жыцьця бясьмяротнае, тады ад забіў Ты праменьнямі боскімі. Калі ж памёрлых з глябіняў падземных увасрасіў Ты, усе сілы нябёсныя клікалі: Жыцьцядаўца, Хрыстос Бог наш, слава Цябе. Слава Айцу, і Сыну, і Сьвятому Духу. Трапар, тон 2: Міраносіцам жынкам, пры магіле стаяўшым, анёў апавядаў: Міро памёрлым патрэбна, Хрыстос ёсьць чужым дзеля спрахненьня. Цяпер, увесь час і на вякі вякоў. Кандак, тон 6: Хто бездань замкнуў, памёрлым бачыцца і, смірнаю і плашчаніцай абгорнуты, у магілу кладзецца, як сьмяротны, Бязсьмяротны, жонкі прышлі абмазаць Яго мірам, плачачы моцнаі клічачы: Гэтая сыботв ёсьць прыдабраславёная, што ў ёй Хрыстос уснуўшы, уваскросне трохдзёны. (Сьвятвя Вялікая Сыбота, фрагмант)