Śladami unii brzeskiej

Akt dokonany w Brześciu w 1596 r. sam w sobie ma charakter eklezjalny. To wydawałoby się oczywiste spostrzeżenie zazwyczaj bywa pomijane, a unia traktowana jest jako wydarzenie o charakterze świeckim. Takie traktowanie przez historyków, a nawet kaznodziejów, prowadziło do wypaczenia jej obrazu i całkowitego niezrozumienia. Obdarcie tego aktu z duchowości i treści teologicznej, a także uparte trwanie w eklezjologii jednego „prawdziwego" Kościoła rzymskokatolickiego lub „prawdziwej" Cerkwi prawosławnej, czyni z Cerkwi greckokatolickiej twór sztuczny i archaiczny. Jednak nie tak widzą siebie sami grekokatolicy i nie taka jest tożsamość Cerkwi greckokatolickiej. Punktem wyjścia teologii unii brzeskiej oraz samoświadomości grekokatolików jest Ewangelia. Była ona też twardym fundamentem, na którym swoje życiowe decyzje opierali kolejni męczennicy z tej Cerkwi. Tak właśnie rozumiał to m.in. bazylianin o. Beniamin Abramowicz, który na wezwanie do podporządkowania się świeckiej władzy i przyjęciu prawosławia odpisał: „Jeśli chodzi o poddanie się władzy Wszechrosyjskiego Tronu, to zawsze byłem i będę mu podległy, ale nie w takim znaczeniu, abym miał złożyć w ofierze sprawy sumienia.

• Месца выхаду: Lublin-Supraśl
• Дата выхаду: 2010
• Рэдактар: Dobrowolski Radosław, Zemło Mariusz
• Выдавец: Collegium Suprasliense
• Памеры: 632 s., 23 cm
• ISBN: 978-83-7702-003-6
• Катэгорыя: Гісторыя, Культура, Рэлігія, Грамадзтва
• Кнігазбор:
  • BTH — бібліятэка Беларускага Гістарычнага Таварыства, ul. Proletariacka 11, Białystok (папяровы асобнік)
• Інвэнтарныя нумары: BTH — 2074