Пошук

Кнігу, якая выходзіць у дзвюх частках, склалі цікавыя, спазнаваўчыя і надзвычай багата ілюстраваныя апавяданні з гісторыі Беларусі. Першая частка ахоплівае час ад старажытнасці да канца XVIII стагоддзя. Для дзяцей, падлеткаў і ўсіх, хто цікавіцца айчыннай гісторыяй і культурай у папулярным выкладзе.... Болей »

«Лаліта, Споведзь Светласкурага Удаўца»: такая была дваістая назва, пад якой аўтар гэтай нататкі атрымаў дзіўнаваты тэкст, на чале з ёю. Сам «Гумберт Гумберт» памёр у турме, ад закупоркі аорты, 16 лістапада 1952 г„ за некалькі дзён да пачатку судовага разбору сваёй справы. Яго абаронца, мой сваяк і добры... Болей »

pdf

Зборнік Уладзіміра Сцяпана — кароткія паэтычныя тэлеграмы з трох радкоў. Яны — як фотаздымкі, якія фіксуюць розныя моманты жыцця. Кожны верш з сямнаццаці складоў – спроба знайсці паэзію ў самым звычайным і будзённым.... Болей »

Кніга прысвечана малавядомым старонкам беларускай фалькларыстыкі. Змест складаюць 10 творчых партрэтаў збіральнікаў, публікатараў і даследчыкаў беларускай вуснай народнай паэзіі і быту, дзейнасць якіх на Беларусі яшчэ не атрымала шырокага асвятлення. Працяглая работа аўтара у архівах, знаходкі дакументаў... Болей »

У поле зроку чытача трапляюць маладаследаваныя старонкі жыцця і творчасці найпанулярнейшага ў беларускім краі паэта сярэдзіны мінулага стагоддзя У. Сыракомлі. Расказваецца аб пошуках беларускіх матэрыялаў у старой перыёдыцы, аб падзвіжніцкай дзейнасці пачынальнікаў новай беларускай літаратуры Я. Чачота... Болей »

Кніга прысвечана жыццю, творчай і грамадскай дзейнасці выдатнага беларускага фалькларыста, этнографа, мовазнаўцы, публіцыста А. К. Сержпутоўскага (1864—1940). У ёй даецца грунтоўны аналіз лепшых узораў запісаў казачнага, песеннага, парэміяграфічнага эпасу беларусаў-палешукоў, расказваецца пра ахоўнікаў... Болей »

pdf

Каляндар адлюстроўвае падзеі, якія адбыліся на Слонімшчыне ў мінулых стагоддзях, а таксама год, дзень, месяц нараджэння і смерці вялікіх і вядомых асобаў Слонімшчыны і тых, хто тут жыў, вучыўся і працаваў.... Болей »

Філосаф, публіцыст, паэт, празаік, літаратуразнавец, культурна-грамадскі дзеяч Уладзімір Самойла нарадзіўся 17 (29) студзеня 1878 года ў Мінску. Бацька — Іван Іванавіч Самойла — быў дырэктарам Мінскага рэальнага вучылішча, кіраўніком Таварыства прыгожых мастацтваў у Мінску. У. Самойла першапачатковую... Болей »

Дзіна любіла казаць: “У вярблюда два гарба, Патаму што жызнь барба!” Тадзік слухаў і думаў: “А калі адзін? Ёсць жа вярблюды з адным гарбом. Дык што тады? У жыцці барацьбы няма?” Ён увогуле любіў паразважаць. Не пра нешта там дробнае: ці аспірын дапамагае ад галавы, ці сама яна балець перастае? – а пра... Болей »

Гістарычны працэс ажыццяўляецца непазбежна і незалежна ад волі асобных людзей, палітычных партый і нават народаў, таму галасаваць на ўсесаюзным рэферэндуме за захаванне СССР было гэтак жа бессэнсоўна, як і за тое, каб сонейка не ўзыходзіла. Але гэта зусім не азначае, што людзі не могуць уплываць на хуткасць... Болей »

Уладзімір Гетманчук нарадзіўся ў1957годзе ў вёсцы Шнакоцк, што ў Іванаўскім раёне на Брэсчыне. Ён эканаміст. Скончыў інстытут народнай гаспадаркі ў Мінску. Цяпер працуе намеснікам начальніка планава-эканамічнага аддзела завода сантэхнарыхтовак у Іванава. Вершы У. Гетманчука друкаваліся ў шэрагу рэспубліканскіх... Болей »

Жарты, анекдоты, смех аўцюкоўцаў даўно і далёка чуваць. Гумар беларускіх габраўцаў да гэтага часу перадаваўся з вуснаў у вусны. Пісьменнік Уладзімір Ліпскі, зямляк аўцюкоўцаў, упершыню сабраў іх дасціпную мудрасць пад вокладку гэтай кнігі. Хочацца верыць: чытачы «Аўцюкоўцаў» будуць задаволены сустрэчай... Болей »

pdf

Шмат хто з літаратуразнаўцаў заўважаў, што паэзія Уладзіміра Някляева не страчвае з гадамі энергетыкі, толькі набірае глыбіню. Чарговае сведчанне таму — новая кніга вершаў, што складаецца з двух раздзелаў: болей лірычнага, “Падманы празрыстай вады”, і больш эпічнага, “Турэмная бібліятэка”. Шмат у якіх... Болей »

epub

Канапа — адно з найвялікшых дасягненняў чалавецтва. На офіснай канапе развязваюцца найважнейшыя бізнесовыя пытанні, на хатняй канапе разыгрываюцца сямейныя жарсці, зачынаюцца новыя людзі. Бывае і наадварот. А бывае тое ды іншае і там і там. Ды няма нічога больш прыемнага, чым ляжаць на канапе і чытаць... Болей »

epub

Мы сустрэліся ў паўцёмным тамбуры гастранома. Я выходзіў, а ён заходзіў. Мужчына схапіў мяне за локаць, паглядзеў ў твар і засмяяўся: прыязна, бяззуба і радасна. — Не пазнаў? Не пазнаеш? Ну, думай… — гучна гаварыў ён і сціснуў мой локаць, спрабаваў мяне хістаць, як маладзенькае дрэўца. — Не… Не пазнаю... Болей »

epub

Тадзік слухаў і думаў: «А калі адзін? Ёсць жа вярблюды з адным гарбом. Дык што тады? У жыцці барацьбы няма?» Ён увогуле любіў паразважаць. Не пра нешта там дробнае: ці аспірын дапамагае ад галавы, ці сама яна балець перастае? — а пра жыццё. Яму цяжка было сказаць, як ён пра яго думаў. Неяк так, што не... Болей »

epub

Галіна Язэпаўна памерла ў цягніку Мінск–Мурманск. У чацвёртым вагоне, у трэцім купэ на ніжнім, дзявятым месцы. Ёй у Мурманск не трэба было. Не было да каго. Проста яна любіла ездзіць у цягніках — і пад канец свайго зямнога шляху вырашыла выбрацца ў апошнюю вандроўку. У самую далёкую, у якую можна выбрацца... Болей »

epub

Пра Тайшэт я ўпершыню пачуў з песні. «От Тайшета к Абакану не кончаются туманы, по туманам до Тайшета тянем мы дорогу эту». Там яшчэ было нешта незразумелае: «Мы не турки и не янки, просто каски белые…» — але гэта, мусібыць, не мела адносінаў да трасы мужнасці, як называлі дарогу праз Краснаярскі край... Болей »

epub

Што ж, сапраўды, яно не магло ў мяне выйсці, бо яно не маё. Тое, што не тваё, выйсці ў цябе не можа. Гэта зразумела кожнаму ад пачатку. Але ад пачатку зразумела кожнаму і многае іншае. Напрыклад, тое, што ён памрэ, і ёсць, хоць і няпэўная, верагоднасць, што паўстане па смерці перад Боскім судом. І што?... Болей »

epub

Валянцін Сідаравіч Пранкевіч адносіўся ўсё сваё жыццё да жыцця наогул, жыцця ў шырокім сэнсе слова — да прыроды там, да жывёлін ці людзей, — роўна, нават абыякава. Ніяк, можна сказаць, не адносіўся, абы яны яму — прырода там, жывёліны ці людзі — не заміналі. Адзінае, чаго трываць не мог ён у прыродзе... Болей »