Праваслаўе 6/1998

Патрыярх ПАВЕЛ (мірское імя — Гойко) нарадзіўся ў дзень Усекнавення Галавы Іаана Хрысціцеля, 11 верасня 1914 года ў вёсцы Кучанцы, павет Доні Міхаляц, у Славоніі. Пмназію скончыў у Бялградзе, Духоўную семінарыю (шасцікласную) — у Сараеве, Багаслоўскі факультэт — у Бялградзе. Як выгнаннік і бежанец у час Другой сусветнай вайны знаходзіўся ў манастыры Святой Троіцы ў Оўчары, быў законавучыцелем дзяцей бежанцаў у Бані Кавілячы. Пэўны час правёў у манастыры Вуян. Манашаскі пострыг прыняў у манастыры Благавешчання ў 1948 годзе, тады ж рукапакладзены ў сан іерадыякана. 3 1948 па 1955 год — у складзе браціі манастыра Рача, дзе выконваў розныя паслушанні. У 1950-51 навучальным годзе быў выкладчыкам Прызранскай Духоўнай семінарыі. У сан іераманаха рукапакладзены ў 1954, протасінгелам стаў у 1954, архімандрытам — у 1957 годзе.

• Месца выхаду: Беласток
• Дата выхаду: 1996-03
• Рэдактар: Латушка Георгій протаіерэй
• Выдавец: Беларускае Праваслаўнае Брацтва Трох Віленскіх Мучанікаў, Ортдрук Беласток
• Выдавецтва/ друкарня: Orthdruk, Białystok
• Памеры: 142с.
• ISBN: 985-6143-11-X
• Кнігазбор:
  • BTH — бібліятэка Беларускага Гістарычнага Таварыства, ul. Proletariacka 11, Białystok (папяровы асобнік)
• Інвэнтарныя нумары: BTH — 333