Отдушина 13 (393) 2012

Маленькая божая кароўка ляжала ў двары. Раптам яна заўважыла серабрыстую палоску: надта доўгай яна была. —Гэта дарога, — засмяялася божая кароўка. — Якая яна прыгожая! Можа, мне пайсці па ёй? — і пайшла. —Куды ты ідзеш, божая кароўка? Якая дарога цябе вядзе і ці ведаеш ты, куды яна кіруе? — паклікаў неразумную чырвоны мак. —Прыгожая дарога прывядзе мяне ў прыгожую мясціну! — крыкнула маку божая кароўка. —Адкуль ты ведаеш, што яна прыгожая? —А хіба ты не бачыш, як яна блішчыць? —Блішчыць, і што з гэтага? Блішчыць, але не свеціць, — раззлаваўся мак. —Свеціць! Свеціць! — заўпарцілася божая кароўка і пайшла далей.

• Месца выхаду: Слонім
• Дата выхаду: 2012-03-15
• Рэдактар: Валадашчук Віктар
• Copyright: © 2012 by Отдушина
• Кнігазбор: Kamunikat.org