- Kamunikat.org
- Бібліятэка
- Кнігазборы
- Калекцыі
- Іншае
Напярэдадні шасцідзесятай гадавіны нямецка-савецкай вайны беластоцкі Інстытут нацыянальнай памяці правёў канферэнцыю, якая мела вызначыць вобраз грамадстваў Польшчы, Беларусі, Украіны і Літвы ў час змены ўлады — у чэрвені і ліпені 1941 г. Палова выступленняў была прысвечана Беласточчыне. Тэма была выклікана славутай справай Ядвабнага, якая і спараджала найбольш эмоцый. У справе злачынстваў на яўрэйскім насельніцтве ў ліпені 1941 г. не мелі аднае думкі самі супрацоўнікі Інстытута, якія ўжо пару месяцаў вядуць даследаванні ў гэтай справе. Доктар Эдмунд Дмітруў прадставіў такую інтэрпрэтацыю фактаў, якая ўказвала на вялікі ўдзел немцаў у злачынствах на яўрэях у Радзілаве, Вансошы, Ядвабным. Звярнуў ён увагу на падобныя метады прыніжэння і здзекаў над яўрэямі, якія нацысты раней прымянялі ў Нямеччыне і Аўстрыі. Дмітруў, перш за ўсё, ставіў націск на нямецкую інспірацыю гэтых злачынстваў. (Я. Мірановіч, Грамадства этнічнага памежжа ва ўмовах вайны, фрагмэнт)