Наша Ніва 36/2008

Вачыма загнаных. Апазыцыя павінна дзякаваць уладам за датэрміновае галасаваньне. Піша Барыс Тумар. Сацыёлягі адсочваюць цікавы парадокс: колькасьць людзей, якія лічаць, што выбары ў Беларусі фальсыфікуюцца, намнога, амаль удвая, болыная, чым колькасьць тых, якія катэгарычна адмоўна ставяцца да лукашэнкаўцаў, падтрымліваюць апазыцыю штодзень ці галасуюць за кандыдатаў ад нацыянальна-эўрапейскіх сілаў. Гэта значыць, што многія галасуюць за лукашэнкаўцаў і ўсё адно перакананыя ў фалынывасыц рьпуалу з камісіямі, роўнымі ўмовамі ў выглядзе плякатаў, назіральнікамі ад БРСМ, экзыт-поламі ад КГБ і жрыцай багіні непадкупнасьці гадоўлі Калінінградзкага юрфаку на чале не дае чаканага эфэкту. Ці ў тым заслуга свабодных СМІ? Сумняюся, бо яны даступныя ўсяго пары працэнтаў грамадзянаў. Улёткі і незарэгістраваныя выданьні таксама даходзяць толькі да невялікай групы. Сама сыстэма, безь ніякае на тое падказкі збоку, падаецца людзям ашуканскай.

• Месца выхаду: Менск
• Дата выхаду: 2008-10-02
• Рэдактар: Скурко Андрэй
• Выдавец: Прыватнае прадпрыемства Суродзічы
• Выдавецтва/ друкарня: Друкарня РУП Выдавецтва Беларускі Дом друку
• Copyright: © 2003-2009 by Наша Ніва
• Кнігазбор: Kamunikat.org
• Дадатковая даведка: Заснавальнік: Мясцовы фонд выданьня газэты Наша Ніва