- Kamunikat.org
- Бібліятэка
- Кнігазборы
- Калекцыі
- Іншае
Чарнобыль, які мы прыдумалі? «Don’t worry, be happy», — замежныя экспэрты раяць нам не пераймацца з прычыны радыяцыі. Піша Алесь Кудрыцкі. «Бачыш завод?» — спыталася мая знаёмая, паказваючы на будынкі з шэрага бэтону ды комін на даляглядзе. «Ага». — «Гэта наш Чарнобыль». Калі я пачуў гэта, адразу зрабілася няўтульна. Пачуцьцё небясьпекі выветрылася толькі тады, калі электрастанцыя зьнікла за паваротам аўтатрасы. Аварыя на атамным рэактары на «Трымайл Айлэнд» у Пэнсыльваніі выклікала мізэрны выкід радыяцыі і вялізны рэзананс — 1979 г. застаўся ў мінулым тысячагодзьдзі, а памяць пра аварыю дагэтуль жыве сярод тамтэйшых людзей. І калі пасьля 1979 г. праграму разьвіцьця АЭС у ЗША ахапіў летаргічны сон, дык 1986 г. увёў у зацяжную дэпрэсію ўсю сусьветную атамную энэргетыку. Справаздача «Спадчына Чарнобылю: мэдыцынскія, экалягічныя і сацыяльна-эканамічныя вынікі» можа быць тым пеўневым сьпевам, які абвяшчае пачатак новага дня для «мірнага атаму». Аднак шмат хто, у першую чаргу арганізацыі, якія займаюцца аховай навакольнага асяродзьдзя, задаюць пытаньне: ці не прыкарміла таго пеўніка сусьветнае атамнае лобі? Загалоўкі замежных газэт выпрамяняюць аптымізм: «Вынікі Чарнобылю бачацца, хутчэй, псыхалягічнымі, чым фізіялягічнымі» («Бостан Глоўб»), «Чарнобыль: галеча і стрэс уяўляюць «большую небясьпеку» за радыяцыю» («Нэйчар»), «Чарнобыль: усё яшчэ катастрофа, але ўжо не такая, як нам казалі» («Атава Сытызэн»), «Уплыў Чарнобылю не такі змрочны, як прадказвалі раней» («Інтэрнэйшнл Гэралд Трыб’юн»). Падобна да таго, што н