Наша Ніва 18 (328) 2003

Навука пра дачнікаў. Дачнікам, якія з шуфлікамі ў руках цікуюць за каровамі, зьбіраючы бясцэнныя для павышэньня ўраджайнасьці ляпехі, і не наўме, што яны могуць уяўляць сабой ня менш каштоўны аб’ект зацікаўленьня, толькі навуковага. Сустрэча з Рананам Эрвуэ, францускім сацыёлягам, які вывучае фэномэн савецкіх дачнікаў на беларускім матэрыяле, адбылася 13 сакавіка ў Беларускім ПЭН-цэнтры. «Эканамічны фактар для дачнікаў не галоўны», — цьвердзіць ён. Пасьля двух гадоў дасьледаваньняў францускі навуковец зрабіў выснову, што дачнікамі кіруе складаны суплёт матываў: прага пабыць на прыродзе, жаданьне знайсьці сябе, самастойна разьмяркоўваць свой час і г.д. Р. Эрвуэ зазначыў, што немалую ролю ў разьвіцьці дачаў адыграла і савецкая рэчаіснасьць: нястача жылплошчы ў маленькіх савецкіх кватэрках (ня кажучы пра слынныя камуналкі) правакавала гараджанаў да ад’езду за горад, каб хоць улетку «пажыць па-людзку».

• Месца выхаду: Менск
• Дата выхаду: 2003-05-16
• Рэдактар: Дынько Андрэй
• Выдавец: Фонд выданьня газэты Наша Ніва
• Выдавецтва/ друкарня: Друкарня РУП Выдавецтва Беларускі Дом друку
• Copyright: © 2003-2009 by Наша Ніва
• Кнігазбор: Kamunikat.org