Крывінка 14 (76) 2010

Падзякуем Прэзідэнту. Неяк адзін з маіх аднавяскоўцаў, пенсіянер, заявіў: маўляў, калі б не наш прэзідэнт, то мы ўсе даўно хадзілі б без сподняй бялізны. Галоўным жа крытэрыем добрага сённяшняга жыцця, на ягоную думку, з’яўляецца наяўнасць у беларусаў легкавікоў. У людзей з’явіліся яны ў эпоху цяперашняга прэзідэнта, а, значыць, гэта ягоная заслуга. Паразважаем крыху на гэту тэму.За апошнія 16 гадоў у Беларусі не было пабудавана аніводнага аўтазавода. Спрабаваў пад Менскам прыжыцца “Форд”, ды яму прыйшлося хутка падмазаць колы. Вось у суседніх краінах, прыкладам, у Расеі, сёння збіраюць “Вольва” і “Фальксвагены”, “Рэно” і “Таёты” і процьму іншых іншамарак. Падобная сітуацыя і ў Польшчы, і на Ўкраіне. Мы ж купляем свае чатырохколавікі ў асноўным на Захадзе. Прычым купляем патрыманыя, дзесяцігадовыя легкавікі. І каб купіць хаця б такі, напружваем астатнія сілы. Новае аўта нам можа хіба што прысніцца ў шчаслівым сне ці бліснуць фарай у латарэі “Суперлато”. Дык вось, мала таго, што Беларусь не мае сваіх аўтазаводаў, мы вымушаны плаціць на мяжы велізарнае мыта за ўвоз, роўнае амаль што паўгадавой зарплаце. А недалёкія людзі выдаюць наяўнасць у беларусаў аўта за дабрачыннасць прэзідэнта! Каб ён быў такі добры і пабачыў, што беларусы не маюць свайго завода, то даўно арганізаваў бы вытворчасць танных малалітражак, дзве тысячы даляраў за штуку (як у Індыі) або завоз з-за межаў без усялякага мыта.

• Месца выхаду: в. Старыя Ранчыцы, Бешанковіцкі раён
• Дата выхаду: 2010-09
• Рэдактар: Станкевіч Георгій
• Copyright: © 2008-2010 by Крывінка
• Кнігазбор: Kamunikat.org