- Kamunikat.org
- Бібліятэка
- Кнігазборы
- Калекцыі
- Іншае
Успомніўшы ліхую долю дзён, нядобрасьці мінуўшыя душы сваёй, ён пабарзьдзіў спыніцца ў пагардзе прад самай процьмай праклёнаў шчырых, што ведалі прастор прыпадкаў мроі: ачысьціцца ад волі людзей і бытнасьці не айяцанай нікому ніколі, ні Богам навет, ні чортам запаведніцкім, што можа жыць у собскай сіле прычасным справе памагача ужо злом даўно падможаны. (Калюмбы - фрагмент)