- Kamunikat.org
- Бібліятэка
- Кнігазборы
- Калекцыі
- Іншае
Была на Урэччы беларуская узорная школа. Вестка аб тым, што ў мястэчку Урэчча Любанскага (да 50-х гадоў - Слуцкага) раёна абедзьве школы сталі рускамоўнымі, здзівіла і засмуціла тых, хто не абыякавы да лёсу роднай мовы. Па сённяшніх мерках Урэчча - вялікая вёска. У пачатку 1930-х гадоў там вучылася наша зямлячка, пісьменніца, ураджэнка вёскі Ліпнікі, Алёна Сямёнаўна Васілівеч. Я пазваніў ёй у Мінск і паведаў пра русіфікацыю той беларускай школы, дзе яна вучылася ў старшых класах. Яна адказала не без жалю: "У 1930-я гады ў Урэччы было тры школы. Беларуская, куды я хадзіла, ужо тады лічылася другой узорнай у БССР. Дырэктарам яе быў цудоўны чалавек і вопытны педагог Канстанцін Коршак. У ваенным гарадку, які збудавалі на ўскраіне мястэчка для дзяцей ваеннаначальнікаў, пераважна расіян адкрылі рускую школу-сямігодку. А яшчэ працавала такая ж яўрэйская школа, бо ў мястэчку болей палавіны жыхароў былі яўрэямі. Іх школу ў 1934 годзе, як і паўсюль у БССР, закрылі, засталіся беларуская і руская”. Таму матывы начальніка аддзела адукацыі Любанскага райвыканкама Таццяны Камароўскай, па якой прычыне беларуская школа пераведзена ў рускамоўную, не здаюецца мне пераканаўчымі. Яна ў інтэрв'ю газеце "Кур'ер" (см. №34, с.З - За-ув.рэд.) спасылаецца на тое, што на Урэччы шмат прыезджых, а таксама дзяцей тых вайскоўцаў, што выехалі з гарадка за межы Беларусі пасля распаду ў 1991 годзеСССР. Але ж большасць жыхароў мястэчка сёння беларусы (яўрэі, а іх пражывала да вайны каля 700 чалавек, былі расстраляны немцамі V 1942 годзе) роднас