Głos znad Niemna na Uchodźstwie 3 (44) 2010

Związek stał się mocniejszy. Pięć lat temu, w marcu 2005 roku, na VI zjeździe Związku Polaków na Białorusi jego prezesem została obrana Andżelika Borys. Dwa miesiące białoruskie władze przyglądały się nowej sytuacji w polskim ruchu, a później postanowiły działać. Myślę, że historycy kiedyś odpowiedzą, ile w tym było antypolskich fobii grodzieńskich urzędników, ile strachu przed falą «kolorowych rewolucji» w sąsiednich krajach, a ile zwykłego dbania służb specjalnych o los umiejscowionej w ZPB i tej, która nagle straciła ciepłe posady, agentury... Tak czy inaczej, już w maju zjazd został uznany za nieprawomocny, na organizację posypały się represje, później jednostka specjalna milicji przejęła Dom Polski w Grodnie. Wtedy wydawało się, że to koniec, że po takich uderzeniach Związek Polaków już się nie podniesie. Jednak stało się inaczej. Po 5 latach wyraźnie widać, że organizacja zamiast się kurczyć – poszerza, zamiast garbić się pod uderzeniami – wyprostowuje się. I to wszystko odbywa się mimo ogólnej tendencji spadkowej we wszystkich niezależnych organizacjach na Białorusi.

• Месца выхаду: Warszawa
• Дата выхаду: 2010-03
• Рэдактар: Waluś Irena
• Выдавец: Związek Polaków na Białorusi
• Кнігазбор: Kamunikat.org