Гасцінец 4 (157) 2013

Заўважаю апошнім часам, што людзей у інфармацыйнай прасторы цікавяць пераважна тры з’явы на “с” – секс, спорт і смерць. Так ці інакш інтарэс абывацеля круціцца пераважна вакол гэтых трох тэмаў, пацвярджае гэта просты аналіз найбольш чытаных матэрыялаў на інтэрнэтных старонках. На пазамінулым тыдні ў цэнтры ўвагі апынулася смерць камандантэ Баліварыянскай Рэспублікі Уга Чавэса. Калі смерць якога-небудзь чалавека выклікае такую буру эмоцый, гэта сведчыць пра выразна нездаровую рэакцыю. Насамрэч заканчэнне зямнога шляху венесуэльскага кіраўніка выклікала ў адных прыпадкі істэрычнай жалобы, а ў іншых непрыхаваную радасць. Абедзве рэакцыі сведчаць як пра нездаровае ўспрыманне гэтай асобы, так і пра заганнасць чалавечай прыроды. Уга Чавес не прынёс нічога новага ў гэты свет, ён быў зацятым, і напэўна шчырым апалагетам левай ідэі, утапічнай ідэі сацыяльнай роўнасці, як і мноства ягоных папярэднікаў, якіх было нямала ў свеце ўвогуле, і на лацінаамерыканскай зямлі ў прыватнасці. Для многіх насельнікаў Венесуэлы ён быў бацькам, чалавекам, які падмяніў сабой Бога і стаўся чарговым ідалам. З яго смерцю для гэтых людзей надышла асабістая трагедыя, плачучы па правадыру, яны плачуць па сабе, бо ня ўпэўненыя, што дзяржава і надалей накорміць іх, дасць веру ў “светлую будучыню”

• Месца выхаду: Гарадок
• Дата выхаду: 2013-03
• Рэдактар: Гаравы Леанід
• Copyright: © 2007-2013 by Гасцінец
• Кнігазбор: Kamunikat.org