Бельскі Гостінэць 2 (22) 2003

Kroniki staroruskie o XIII-wiecznym Bielsku. W 1253 roku na kartach latopisów ruskich po raz pierwszy został odnotowany Bielsk. W wieku trzynastym, obok Brześcia, Drohiczyna, Mielnika i Kamieńca, był on najważ­niejszym miastem Podlasia i regionu środkowego Bugu. Dlatego też swoją uwagą nie mogli go ominąć ówcześni kronikarze. Najwięcej informacji o Bielsku znajdujemy w latopisie hipackim, szczególnie w jego halicko-wołyńskiej części, poświęconej w głów­nej mierze dokonaniom twórcy potęgi Rusi Halicko-Wołyńskiej - księcia Daniela Romanowicza (1202 - 1264), koronowanego w grudniu 1253 r. w Drohiczynie na króla Rusi. W tymże roku, ale wcześniej, dokonuje się także koronacja wielkiego księcia litewskiego Mendoga. Na pisane stronice historii Bielsk wyłania się więc w roku szcze­gólnym dla Europy środkowo-wschodniej. Roku, który obwieścił światu pierwszych i jedynych w dziejach królów Litwy i Rusi. Bielsk stoi na skrzyżowaniu wspólnoty i różnorodności ich historycznych losów.

• Месца выхаду: Бельск Падляшскі
• Дата выхаду: 2003
• Рэдактар: Фёнік Дарафей
• Выдавец: Stowarzyszenie Muzeum Małej Ojczyzny w Studziwodach
• Выдавецтва/ друкарня: Друкарня Праваслаўнага Супраскага Манастыра
• Памеры: 32с., 21см
• Кнігазбор:
  • BTH — бібліятэка Беларускага Гістарычнага Таварыства, ul. Proletariacka 11, Białystok (папяровы асобнік)
  • прыватны кнігазбор у Беластоку (папяровы асобнік)
• Інвэнтарныя нумары: BTH — 340., 341.